خرمآباد – «دره چنار» این روزها به تماشای خاکسترنشینی بلوطهای خود نشسته و این روایت تیشهای است که ریشه زاگرس را نشانه گرفته است.اهمیت درختان و جنگلهای انبوه در شرایطی که خشکسالی، آلودگی هوا و فرسایش خاک زندگی بشر را تهدید میکند بیشتر به چشم میآید؛ جنگلهای بخشنده زاگرس و بلوطهایی که استواری طبیعت لرستان را حفظ کردهاند هر بار به شیوهای زخم میخورند و در میان سکوت مسئولان و انجمنهای حفاظت و حراست از محیطزیست جان میدهند.
روزی گردوغبار به جان بلوطها میافتد و نفس زاگرس را تنگ میکند، روز دیگر زوال بلوط شیره درختان کهنسال را میمکد…و امروز بشر تیشه به ریشه ریههای زاگرس میزند تا از تنههای بیجان بلوط برای خود آتشی روشن کند و به خاکستر بنشاند و زغال بگیرد…«دره چنار» اشترانکوه این روزها به سوگ درختان قطعشده خود نشسته است و چشمانتظار کمک است؛ چشمانتظار حمایت بشری است که سالها از دستان بخشنده طبیعت حیات گرفته و حالا باید پاسدار میراث طبیعی اجداد خود باشد.