«عبدالله قرداش» از افسران سابق ارتش رژیم صدام معدوم در آگوست گذشته توسط «ابوبکر البغدادی» به عنوان جانشین وی و سرکرده ارشد داعش انتخاب شد. خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ رامین حسین آبادیان: بامداد روز گذشته بود که ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که طی عملیاتی در «ادلب» سوریه «ابوبکر البغدادی» سرکرده ارشد داعش را به قتل رسانده است؛ خبری که بازتاب گسترده ای در سطوح منطقه ای و بین المللی به دنبال داشت.
در همین ارتباط، «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا سخنرانی را ترتیب داد. او در این خصوص گفت: «ابوبکر البغدادی در یک تونل در حالیکه مورد تعقیب بود، جلیقه انفجاری خود را منفجر کرد. آزمایش دیانای، هویت او را تائید کرد. شناسه دی ان اِی او را با خود آوردند و پس از آزمایش این موضوع در محل عملیات و نیز در مرکز استقرار از هویت او اطمینان یافتند. بغدادی بزدلانه کشته شد».
کشته شدن البغدادی توسط ایالات متحده آمریکا واکنش هایی را نیز به دنبال داشت. درهمین ارتباط، «حاکم الزاملی» نماینده سابق پارلمان عراق سخنانی را در خصوص کشته شدن ابوبکر البغدادی، سرکرده ارشد داعش مطرح کرد. وی در این خصوص گفت: آمریکا «ابوبکر البغدادی» را به قتل رساند تا فرصتی برای فاش شدن اسرار توسط وی فراهم نشود. الزاملی همچنین تصریح کرد: آمریکا می ترسید البغدادی بازداشت شده و اسرار داعش را فاش کند؛ به همین دلیل به قتل وی مبادرت ورزید.
وی ادامه داد: این سیاست ایالات متحده آمریکا پیشتر نیز تکرار شده است. درحالی که پیشتر در سال ۲۰۱۰ نیروهای عراقی به بازداشت «ابو مصعب الزرقاوی» سرکرده القاعده نزدیک شده بودند، آمریکایی ها او را کشتند. از سوی دیگر، نخست وزیر عراق گفت که ابوبکر البغدادی سرکرده گروه تروریستی داعش در عملیاتی کشته شد که از ماه ژوئن سال گذشته میلادی آغاز شده بود. عادل عبدالمهدی گفت: دستگاه اطلاعات دستاورد شکست داعش را با پیروزی اطلاعاتی که منجر به سرنگونی سرکرده داعش شد، کامل کرد.
ابوبکر البغدادی پیش از مرگ خود یکی از معاونانش به نام عبدالله قرداش را به عنوان جانشین خود انتخاب و معرفی کرده بود. عبدالله قرداش یک عراقیِ ترکمانی است که پیشتر در زندان «بوکا» در شهر «بصره» عراق زندانی بوده است. این زندان توسط نظامیان ایالات متحده آمریکا اداره می شد. سابقه آشنایی قرداش با ابوبکر البغدادی نیز به دوران حبسش در زندان بوکا باز می گردد.
«فاضل ابورغیف» کارشناس امنیتی عراقی در خصوص قرداش می گوید: «او مدتی در زندان بوکا به سر بُرد و پیشتر نیز سابقه فعالیت در القاعده را داشته است. او به بی رحمی و افراطی گری مشهور است». افزون بر این، «العربی الجدید» نیز در خصوص قرداش می نویسد: «قرداش یکی از تروریستهای بی رحم داعش است که حتی در بین خود اعضای این گروه تروریستی به قساوت شهره بوده و هست».
در همین حال، شبکه «سومریه نیوز» عراق نیز گزارش داده است: «قرداش ملقب به ابو عمر از افسران سابق ارتش صدام معدوم است. وی مدتی سمت قاضی شرعی گروه القاعده را برعهده داشته است. قرداش از نزدیکان ابوعلا العفری، معاون بغدادی که در سال ۲۰۱۶ به هلاکت رسید، بود. وی از اولین کسانی است که بعد از سقوط موصل از البغدادی استقبال کرد».
قرداش که اصالت آن به «تعلفر» واقع در شمال غرب «موصل» عراق باز می گردد، پس از آزادی از زندان بوکا به همراه ابوبکر البغدادی، به سمت و سوی تشکیل گروه تروریستی داعش رفت و بدین ترتیب در تأسیس این گروه نقش آفرینی کرد. گفته می شود که البغدادی اعتماد ویژه ای به قرداش داشته است و درست به همین دلیل است که در آگوست گذشته وی را به عنوان جانشین خود معرفی کرده است.
قرداش به دلیل برخورداری از ویژگی هایی قساوت قلب، بی رحمی و افراطی گری، محبوبیت زیادی در نزد اعضای گروه تروریستی، تکفیری داعش دارد و در صفوف آن ها به نام «پروفسور»! معروف است. اکنون سؤالی که مطرح می شود این است که پس از البغدادی، آیا قرداش می تواند صفوف فروپاشیده داعش را بازسازی کند و به نوعی به احیاء این گروه تروریستی بپردازد؟ باتوجه به دست برتر مقاومت در عرصه میدانی چه در سوریه و چه در عراق، قرداش نیز همچون البغدادی نمی تواند کاری برای داعش انجام دهد.
در شرایط کنونی که دستگاه های اطلاعاتی عراق تحرکات بقایای عناصر تروریستی، تکفیری داعش را زیر نظر گرفته اند و در سوریه بساط این گروه تروریستی جمع شده است، داعش تحت سرکردگی قرداش از کمترین شانسی جهت بازسازی صفوف خود برخوردار نیست؛ هرچند که مراکز تبلیغاتی وابسته به آن ها اینگونه به افکار عمومی القاء می کنند که در حال قدرت گرفتن و قدرت یافتن هستند.
بدیهی است که انتصاب عبدالله قرداش به عنوان سرکرده ارشد داعش تغییری در رویکرد گروه های مقاومت در نبرد با تروریسم و عزم آن ها برای ریشه کن ساختن این پدیده شوم، ایجاد نخواهد کرد. اکنون نیز علت اصلی اینکه بقایای این گروه تروریستی به حیات خود ادامه می دهند و در مخفیگاههای متعدد خود را پنهان می کنند، تداوم حمایت های ایالات متحده آمریکا از آنهاست. اگر این حمایت ها وجود نداشت، تکفیری ها حتی برای چند روز نیز قادر به ادامه حیات نبودند.