بخش اعظم تواناییهای رزمی در هواپیماهای جنگنده مدرن بر پایه رادار و سامانه کنترل آتش ایجاد میشود. رادارها بهعنوان ابزار کشف و ردگیری اهداف مختلف در بُردها و ارتفاعات گوناگون و سامانه کنترل آتش بهعنوان ابزار بهکارگیری تسلیحات بر اساس نیاز صحنه رزم و دادههای دریافتی از رادار و سایر حسگرها عمل میکنند. البته رادار و سامانه کنترل آتش بهطور کلی در یکدیگر بهصورت سامانه واحد ترکیب و «رادار کنترل آتش» نامیده میشوند (در این گزارش برای اختصار صرفاً از کلمه «رادار» استفاده شده است).
گزارشی از رادارهای هواپایه بومی(اینجا)